Дженнетнинъ бир кошеси
Дженнетнинъ бир кошеси,
Ер юзюнде сакълангъан.
Эвель заман инсанлар,
«Къырым» деп адландыргъан.
Къырым ери мухтешем,
Айретте къалдырыджы.
Табиат, гузеллиги,
Мукеммель, шашыртыджы.
Салкъын рузгяр уфюре,
Хош дуйгъулар догъура.
Денъизнинъ далгъалары,
Къаяларгъа урула.
Не заман мында кельсенъ
Юреклер раатлыкъ сезе.
Орман, дагъ, денъизлерден
Салкъын, серин ель эсе.
Бу къоджаман ерлерни
Инсан севе, арзулай
Бу ерде йылдыз башкъа
Кунеш башкъа, башкъа ай.
Тылсым иле багълы ер,
Инсанларнынъ нешеси.
Айтмай бошуна эр кес,
Дженнетнинъ бир кошеси.
Байрагъымыз
Кучь-къуветни тимсаль эткен, намус ве адалетни,
Ватанымнынъ кок семасын, ирадели миллетни.
Къырым ели ельпирете, гъурурлана халкъымыз,
Эр кес корьсин, эр кес бильсин бу бизим байрагъымыз.
Нидже душман, нидже кучьлер зорбалыкълар чектирди,
Амма денъиз, кок тимсали куреште къувет берди.
Алтын тамгъа, тамгъа-таракъ ким не десе янълышмаз,
Амма ич бир заферимиз байракъсыз къаршыланмаз.
Бильсин халкъым, гъурур дуйсын, гъурур дуймакъ акъкъымыз.
Ич энмесин, ельпиренсин тынч кокте байрагъымыз.
Къарты-яшы, огълан-къызы ташламасын элинден.
Миллетимиз, байрагъымыз яшасын эбедиен.
Оджа
Оджа деген инсан бардыр айдынлыкъкъа ёл ачкъан,
Хатыранъда, юрегинъде эбедий из къалдыргъан.
Кунеш нуруна бенъзер о, лякин сёнмез ышыгъы,
Омюр бою, гедже-куньдюз айдынлатыр ярыгъы.
Талмаз онынъ сеси, козю, суаллерден къулагъы,
Базы сёзю шербет олур, базы сёзю – таягъы.
Тек истеги – «Бильсин къардаш», шуретке де ынтылмаз,
Илим, бильги ёлларында курешир, ич усанмаз.
Нумюнедир муаллимнинъ эр сёзю, арекети.
Ёл косьтерип, ёллар ачмакъ – онынъ арзу-ниети.
Санки геми ичюн фенер, санки пусла ёлджугъа.
Хайыр иште къол узатып, «Къардашым, – дер, – эп алдгъа!»
Йыллар кечип, къартайсанъ да, сёзлери эп акълынъда,
Насиаты, икметлери синъип къалгъан анъынъда.
Къулагъынъа купе киби оджанънынъ чын сёзлери
Омюр бою юрегинъде зия сачкъан козьлери.